Thuis lunchen was woon-werkverkeer

Thuis lunchen was woon-werkverkeer

Kilometers die een werknemer maakt om thuis te lunchen, zijn volgens de heersende leer bij de Belastingdienst geen woon-werkkilometers, maar privékilometers. Maar de rechter gaf de Belastingdienst onlangs ongelijk in dit standpunt.

Als een werknemer met een auto van de zaak op jaarbasis minder dan 500 privékilometers rijdt, hoeft onder voorwaarden geen bijtelling plaats te vinden bij het loon, of in geval van een ondernemer geen bijtelling bij de winst uit onderneming. Maar wanneer is sprake van zakelijke kilometers? Onlangs heeft Hof Arnhem in dit verband aangegeven dat de gereden kilometers voor woon-werkverkeer altijd zakelijk zijn, ook als een werknemer meer dan één keer per dag heen en weer rijdt van huis naar werk.

Lunchrit
In deze zaak ging het om een directeur-grootaandeelhouder (dga) die regelmatig tussen de middag van kantoor naar huis ging om te lunchen. Hij reed daardoor vaak twee keer per dag heen en weer. Volgens de Belastingdienst kon per dag maar één keer sprake zijn van woon-werkverkeer, zodat de kilometers van de ‘lunchrit’ als privé werden beschouwd. Hierdoor overschreed de dga de grens van 500 privékilometers en moest bijtelling plaatsvinden voor privégebruik van zijn auto van de zaak. De zaak kwam voor Rechtbank Arnhem, die de dga in het gelijk stelde. En in hoger beroep was Hof Arnhem het hiermee eens. De wet bevat namelijk geen enkele beperking voor het aantal keren dat iemand per dag heen en weer rijdt tussen zijn woning en zijn werkplek. De staatssecretaris van Financiën heeft inmiddels beroep in cassatie aangetekend, omdat hij het oneens is met de rechter. Het is dus afwachten wat het oordeel van de Hoge Raad zal zijn. Wij houden u uiteraard op de hoogte.