Schaarste aan tandartsen leidt tot 30%-regeling

Schaarste aan tandartsen leidt tot 30%-regeling

De 30%-regeling is een bijzondere faciliteit voor uit het buitenland afkomstige werknemers. Een van de voorwaarden voor toekenning is dat de werknemer beschikt over een bijzondere deskundigheid die op de Nederlandse arbeidsmarkt niet of schaars aanwezig is. De faciliteit houdt in dat 30% van de bruto beloning als onbelaste vergoeding kan worden gegeven voor de extra kosten van verblijf buiten het eigen land.

Een uit Duitsland afkomstige tandarts diende in 2011 een verzoek in om toepassing van de 30%-regeling. De Belastingdienst wees het verzoek af. In de procedure die volgde was de vraag of ten tijde van de aanvraag sprake was van schaarste aan tandartsen op de Nederlandse arbeidsmarkt. De rechtbank Haarlem vond dat de tandarts aan de hand van een onderzoeksrapport aannemelijk had gemaakt dat sprake is van schaarste aan tandartsen op de Nederlandse arbeidsmarkt. Zowel in 2010 als in 2011 bedroeg het tekort aan tandartsen ongeveer 1%. Jaarlijks komen er ongeveer 180 buitenlandse tandartsen naar Nederland. Volgens de rechtbank komen zij naar Nederland omdat er kennelijk schaarste heerst op de Nederlandse arbeidsmarkt. De rechtbank kende de 30%-regeling toe.

In hoger beroep oordeelde Hof Amsterdam als volgt: De aanwezigheid van buitenlandse tandartsen op de Nederlandse arbeidsmarkt hoeft niet te betekenen dat sprake is van schaarste. Er kunnen andere redenen zijn waarom een buitenlandse werknemer ervoor kiest om in Nederland te werken, zoals een arbeidsvoorwaardenpakket dat hier aantrekkelijker is dan in zijn thuisland. Een beperkt tekort aan tandartsen is geen reden om te spreken van schaars aanwezige deskundigheid.

In cassatie heeft de Hoge Raad het oordeel van het hof vernietigd. Het rapport waarin het tekort aan tandartsen werd vastgesteld leidt tot de conclusie dat de instroom van tandartsen uit het buitenland nodig is om vacatures te vervullen. De deskundigheid van de tandarts stond niet ter discussie. Volgens de Hoge Raad volgt uit het rapport dat er ten tijde van het sluiten van de arbeidsovereenkomst sprake was van schaarste aan tandartsen op de Nederlandse arbeidsmarkt. De Duitse tandarts heeft daarom recht op toepassing van de 30%-regeling.