Geen bijtelling voor stinkende bestelauto
Geen bijtelling voor stinkende bestelauto
Voor een bestelauto die voor ten minste 90% geschikt is voor het vervoer van goederen hoeft geen bijtelling voor privégebruik plaats te vinden. Wanneer is dit het geval? Bijvoorbeeld bij een vieze, stinkende bestelauto. Of bij een grote bestelauto waar in het laadruim stellages zijn geplaatst. Twee voorbeelden uit de rechtspraak.
In een zaak die kort geleden bij de rechter speelde, ging het om een schilder die rondreed in een Renault Kangoo bestelauto van zijn eigen bv. Deze bestelauto beschikte over een laadruimte en een bijrijdersstoel. In de meeste gevallen is een bijrijdersstoel een aanwijzing dat de bestelauto ook privé kan worden gebruikt. Wilt u in dat geval onder de bijtelling voor privégebruik uitkomen, dan moet u in beginsel een sluitende kilometeradministratie bijhouden. Deze schilder had dat niet gedaan, maar meende dat zijn bestelauto door het gebruik voor schilders- en schuurwerkzaamheden zo vies en vooral heel stoffig was, dat deze alleen geschikt was voor het vervoer van goederen. De auto stonk erg door het vervoer van verf en kwastenreinigers. Bovendien was in de laadruimte een kunststofbak aangebracht, die alleen door een garagebedrijf verwijderd kon worden. Kortom: ongeschikt voor privégebruik. De rechter ging mee in deze redenering van de schilder en vond dat hij de forfaitaire bijtelling voor privégebruik terecht achterwege had gelaten.
Stellages
Vorig jaar speelde een zaak bij de Hoge Raad waarin het ook draaide om een ondernemer met een bestelauto. Hij had een bedrijf dat in bloemen handelde en daarvoor waren in het goederencomparti
ment van de bestelauto
stellages voor het vervoer van bloemen en planten bevestigd. Op grond hiervan, en gezien de omvang van de bestelauto (deze was te groot voor bijna alle parkeergarages), oordeelde de rechter dat deze (nagenoeg) uitsluitend geschikt was voor goederenvervoer. Ook in dit arrest maakte het geen verschil dat er een zitplaats voor een bijrijder naast de chauffeur was.
Onder meer met deze rechtspraak krijgt het criterium ‘uitsluitend of nagenoeg uitsluitend geschikt voor het vervoer van goederen’ steeds meer vorm. Maar het laatste woord is hier waarschijnlijk nog niet over gezegd. De aanwezigheid van een bijrijdersstoel vormt een sterke indicatie voor mogelijk privégebruik, maar dat hoeft dus niet per se zo te zijn.